Modern Zamanlar

Lutheryanizm, eski bir Augustinusçu keşiş olan Alman teolog Martin Luther'in yazınları temelli bir Hristiyan mezhebidir. Protestan Reform Hareketi sonucu ortaya çıkmıştır. Lutheryanizm,kıta Avrupasında Almanya başta olmak üzere,özellikle Kuzey Avrupa ve İskandinav ülkelerinde yandaş bulmuştur. Kalvenist Reform kiliselerinden farklı olarak kiliselerinde resim ve heykel bulundurur,ancak azizlere ve Meryem Anaya dua etmek gibi İncilde dayanağı bulunmayan uygulamaları diğer Protestan kiliseleri ile birlikte yasaklar. Lutherci kiliseler, ekümenik ilişkilere ve Hristiyan birliğine verdikleri destek çerçevesinde, diğer Protestan mezhep ve kiliseleri ile beraber, Anglikan, Katolik ve Ortodoks kiliseleriyle diyalog halindedirler. Lutheryan kiliseler içişlerinde bağımsızlardır ama hemen hemen tüm cemaatler, merkezi İsviçre Cenevre de bulunan Dünya Lutherci Kiliseler Federasyonu'na ve Dünya Kiliseler Konseyine üyedirler.

1518 yılında Roma'da Luther'in fikirlerine karşı bir papalık davası açıldı. Bu engizisyon davasında Luther gıyabında yargılandı. Papa her ne kadar afaroz ettiyse de o, afaroznameyi halk arasında yaktı. İmparator Maximillian onu heretik (dinden çıkmış, sapkın) ilan etti; Luther, suçlamalara cevap vermek üzere Roma'ya çağrıldı. Ama o, Roma'ya gitmek yerine, Augsburg'ta Kardinal Cajetan'a ifade vermeyi tercih etti. Cajetan ondan fikirlerinden ve Kilise'ye yaptığı saldırılarından vazgeçmesini isteyince, Luther, Wittenberg'e döndü. Burada Kutsal Roma Germen İmparatorluğu'nun imparator seçme yetkisi olan Saksonya Dükü III. Frederick onu himayesi altına aldı. Papa X. Leo, III. Frederick'ten Luther'in sürgüne gönderilmesini talep ettiyse de, dük bu emre itaat etmedi. Bu arada bazı görüşlerinden vazgeçen, hatta Papa'ya bir özür mektubu bile gönderen Luther, Ingolstadt Üniversitesi rektörü Johann Eck ile endüljans konusunda bir münazaraya katıldı. Bu münazarayı Eck kazandı ama Luther, Roma'nın şimşeklerini iyice üzerine çekti.

Tarihten de görüldüğü gibi , insanlar , daima yeni bir hereketlenmeye kapalı , bir kişinin ortaya çıkıp söylediğine kolay kolay inanmayan , ve bu tarz söylemlerin bir çok şeyi getirebileceğini kanıtlar nitelikte olmuştur.